награ́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., чаго.

Прысвоіць грабяжом многа чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

награ́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. награ́блю награ́бім
2-я ас. награ́біш награ́біце
3-я ас. награ́біць награ́бяць
Прошлы час
м. награ́біў награ́білі
ж. награ́біла
н. награ́біла
Загадны лад
2-я ас. награ́б награ́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час награ́біўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

награ́біць сов. (присвоить чужое) награ́бить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

награ́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., чаго.

Прысвоіць грабяжом многа чаго‑н. Награбіць рознага дабра. Награбіць грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што і чаго.

Рабуючы, прысвоіць; награбіць многае.

Н. каштоўнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

награ́блены награ́бленный; см. награ́біць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

награ́бить сов. награ́біць, нарабава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

награ́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад награбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагра́біць, ‑блю, ‑білі, ‑біць; зак., каго-што.

Разм. Грабіць доўга, неаднаразова; награбіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наха́пать сов., прост. нахапа́ць; (наворовать) нахапа́ць, накра́сці; (награбить) награ́біць, нарабава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)