награ́блены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
награ́блены |
награ́бленая |
награ́бленае |
награ́бленыя |
| Р. |
награ́бленага |
награ́бленай награ́бленае |
награ́бленага |
награ́бленых |
| Д. |
награ́бленаму |
награ́бленай |
награ́бленаму |
награ́бленым |
| В. |
награ́блены (неадуш.) награ́бленага (адуш.) |
награ́бленую |
награ́бленае |
награ́бленыя (неадуш.) награ́бленых (адуш.) |
| Т. |
награ́бленым |
награ́бленай награ́бленаю |
награ́бленым |
награ́бленымі |
| М. |
награ́бленым |
награ́бленай |
награ́бленым |
награ́бленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
награ́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
награ́блены |
награ́бленая |
награ́бленае |
награ́бленыя |
| Р. |
награ́бленага |
награ́бленай награ́бленае |
награ́бленага |
награ́бленых |
| Д. |
награ́бленаму |
награ́бленай |
награ́бленаму |
награ́бленым |
| В. |
награ́блены (неадуш.) награ́бленага (адуш.) |
награ́бленую |
награ́бленае |
награ́бленыя (неадуш.) награ́бленых (адуш.) |
| Т. |
награ́бленым |
награ́бленай награ́бленаю |
награ́бленым |
награ́бленымі |
| М. |
награ́бленым |
награ́бленай |
награ́бленым |
награ́бленых |
Кароткая форма: награ́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
награ́блены награ́бленный; см. награ́біць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
награ́блены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад награбіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
награ́бленный награ́блены, нарабава́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)