наго́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наго́р’е |
наго́р’і |
| Р. |
наго́р’я |
наго́р’яў |
| Д. |
наго́р’ю |
наго́р’ям |
| В. |
наго́р’е |
наго́р’і |
| Т. |
наго́р’ем |
наго́р’ямі |
| М. |
наго́р’і |
наго́р’ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Наго́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Наго́р’е |
| Р. |
Наго́р’я |
| Д. |
Наго́р’ю |
| В. |
Наго́р’е |
| Т. |
Наго́р’ем |
| М. |
Наго́р’і |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)