наго́ртваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наго́ртваю наго́ртваем
2-я ас. наго́ртваеш наго́ртваеце
3-я ас. наго́ртвае наго́ртваюць
Прошлы час
м. наго́ртваў наго́ртвалі
ж. наго́ртвала
н. наго́ртвала
Загадны лад
2-я ас. наго́ртвай наго́ртвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наго́ртваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наго́ртваць несов. нагреба́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нагарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні́; -го́рнуты; зак., чаго.

Горнучы, заграбаючы, сабраць у адно месца нейкую колькасць чаго-н.

Н. кучу пяску.

|| незак. наго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наго́ртвацца, ‑аецца.

1. Незак. да нагарнуцца.

2. Зал. да нагортваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагреба́ть несов.

1. прям., перен. награба́ць;

2. (только о чём-л. сыпучем) наго́ртваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)