нагово́р м.

1. (навет) разг. паклёп, -пу м., нагаво́р, -ру м.;

2. (действие) абгаво́рванне, -ння ср., абгаво́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагаво́р, -ру м.

1. чаще мн. нагово́р, поклёп, клевета́ ж.;

2. колдовство́, нагово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́ва ж., обл. нагово́р м.; клевета́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намаўле́нне ср., обл. нагово́р м.; см. намаўля́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́т уст. паклёп, -пу м.; (наговор) нагаво́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашепта́ть сов.

1. нашапта́ць; (наговорить на кого-л.) нагавары́ць;

2. (на что — произнести наговор, наколдовать) уст. нашапта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашёптывать несов.

1. нашэ́птваць; (наговаривать на кого-л.) нагаво́рваць;

2. (на что — произносить наговор, колдовать) уст. нашэ́птваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)