нагну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нагну́ нагнё́м
2-я ас. нагне́ш нагняце́
3-я ас. нагне́ нагну́ць
Прошлы час
м. нагну́ў нагну́лі
ж. нагну́ла
н. нагну́ла
Загадны лад
2-я ас. нагні́ нагні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нагну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагну́ць, -гну́, -гне́ш, -гне́; -гнём, -гняце́, -гну́ць; -гні́; -гну́ты; зак.

1. што. Сагнуўшыся, нахіліць, накіраваць уніз.

Н. галаву.

Н. галінку дрэва.

2. чаго. Нарабіць, нарыхтаваць нейкую колькасць чаго-н. гнутага.

Н. дуг.

|| незак. нагіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.); наз. нагіна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагну́ць сов.

1. нагну́ть, наклони́ть, склони́ть;

н. галі́ну — нагну́ть (наклони́ть, склони́ть) ве́тку;

2. нагну́ть;

н. дуг — нагну́ть дуг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; ‑гнём, ‑гняце; зак.

1. што. Сагнуўшы, нахіліць, накіраваць уніз. Нагнуць галаву. □ Сцёпка нагнуў галінку, сарваў тры зялёныя яблыкі — сабе, Лазавіку, Свідзерскаму. Хомчанка.

2. чаго. Нарабіць, нарыхтаваць нейкую колькасць чаго‑н. гнутага. Нагнуць дуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагіна́ць гл. нагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пахілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак., каго-што.

Нахіліць, нагнуць.

П. слуп.

П. галаву.

|| незак. пахіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

принагну́ть сов., разг. крыху́ нагну́ць, крыху́ нахілі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагіна́ць несов. нагиба́ть, наклоня́ть, склоня́ть; см. нагну́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак., што.

Надаць нахільнае становішча; нагнуць.

Н. галаву.

|| незак. нахіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. нахіле́нне, -я, н. і нахі́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)