нагаро́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нагаро́джаны |
нагаро́джаная |
нагаро́джанае |
нагаро́джаныя |
| Р. |
нагаро́джанага |
нагаро́джанай
нагаро́джанае |
нагаро́джанага |
нагаро́джаных |
| Д. |
нагаро́джанаму |
нагаро́джанай |
нагаро́джанаму |
нагаро́джаным |
| В. |
нагаро́джаны (неадуш.)
нагаро́джанага (адуш.) |
нагаро́джаную |
нагаро́джанае |
нагаро́джаныя (неадуш.)
нагаро́джаных (адуш.) |
| Т. |
нагаро́джаным |
нагаро́джанай
нагаро́джанаю |
нагаро́джаным |
нагаро́джанымі |
| М. |
нагаро́джаным |
нагаро́джанай |
нагаро́джаным |
нагаро́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нагаро́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нагаро́джаны |
нагаро́джаная |
нагаро́джанае |
нагаро́джаныя |
| Р. |
нагаро́джанага |
нагаро́джанай
нагаро́джанае |
нагаро́джанага |
нагаро́джаных |
| Д. |
нагаро́джанаму |
нагаро́джанай |
нагаро́джанаму |
нагаро́джаным |
| В. |
нагаро́джаны (неадуш.)
нагаро́джанага (адуш.) |
нагаро́джаную |
нагаро́джанае |
нагаро́джаныя (неадуш.)
нагаро́джаных (адуш.) |
| Т. |
нагаро́джаным |
нагаро́джанай
нагаро́джанаю |
нагаро́джаным |
нагаро́джанымі |
| М. |
нагаро́джаным |
нагаро́джанай |
нагаро́джаным |
нагаро́джаных |
Кароткая форма: нагаро́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нагаро́джаны прям., перен. нагоро́женный; см. нагарадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагаро́джаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад нагарадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагоро́женный
1. нагаро́джаны;
2. нагрува́шчаны;
3. напле́цены, нагаро́джаны; см. нагороди́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)