нагарну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наго́рнецца |
наго́рнуцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нагарну́ўся |
нагарну́ліся |
| ж. |
нагарну́лася |
| н. |
нагарну́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нагарну́цца сов., см. навярну́цца 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагарну́цца, ‑горнецца; зак.
З’явіцца на вачах (пра слёзы). Галя чытала слёзны бацькаў ліст, і ў самой нагарнуліся слёзы. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наго́ртвацца, ‑аецца.
1. Незак. да нагарнуцца.
2. Зал. да нагортваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)