нагарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., чаго.

1. Нарабіць многа перагародак, парканаў, платоў.

Н. рыштаванняў.

2. Наставіць, накідаць у беспарадку вялікую колькасць чаго-н. (разм.).

3. перан. Нагаварыць, напісаць чаго-н. лішняга, непатрэбнага (разм.).

Н. глупства.

|| незак. нагаро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагарадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нагараджу́ нагаро́дзім
2-я ас. нагаро́дзіш нагаро́дзіце
3-я ас. нагаро́дзіць нагаро́дзяць
Прошлы час
м. нагарадзі́ў нагарадзі́лі
ж. нагарадзі́ла
н. нагарадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. нагарадзі́ нагарадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нагарадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагарадзі́ць сов., прям., перен. нагороди́ть;

н. плато́ў — нагороди́ть забо́ров;

н. глу́пства — нагороди́ть чепухи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагарадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., чаго.

1. Нарабіць многа платоў, перагародак. Нагарадзілі катухоў, ані павярнуцца, ані слова сказаць, бо ўсё скрозь сцяну чуваць. Карпюк.

2. Разм. Наставіць, накідаць у беспарадку вялікую колькасць чаго‑н. У сенцах нешта грукнула і пачулася прыглушанае вохканне: — Хто гэта тут нагарадзіў?.. Ледзь духі не адбіла... Б. Стральцоў.

3. перан. Разм. Нагаварыць, напісаць многа лішняга, непатрэбнага; напляткарыць. [Максім:] — Ты тут нагарадзіў такога, што трэба адразу ўнесці яснасць. Калі ты нас дрэнна разумееш, дык навошта ж распачынаць размовы. Машара. [Іван Пятровіч:] — Не ведаў, Мікалай Барысавіч, што ты такі дробязны чалавек. Пісаць на мяне.. такую лухту. — Сам ты што на мяне нагарадзіў? Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нагарадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нагарадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаро́джаны прям., перен. нагоро́женный; см. нагарадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагороди́ть сов.

1. (настроить) нагарадзі́ць;

2. (нагромоздить) прост. нагрува́сціць;

3. перен., прост. (наговорить чепухи) напле́сці, нагарадзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагаро́джваць несов., прям., перен. нагора́живать; см. нагарадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напоро́тьII сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напаро́ць;

2. (наговорить вздору) прост. навярзці́, нагарадзі́ць, нагавары́ць, напле́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)