нага́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нага́нны нага́нная нага́ннае нага́нныя
Р. нага́ннага нага́ннай
нага́ннае		 нага́ннага нага́нных
Д. нага́ннаму нага́ннай нага́ннаму нага́нным
В. нага́нны (неадуш.)
нага́ннага (адуш.)		 нага́нную нага́ннае нага́нныя (неадуш.)
нага́нных (адуш.)
Т. нага́нным нага́ннай
нага́ннаю		 нага́нным нага́ннымі
М. нага́нным нага́ннай нага́нным нага́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нага́нны нага́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нага́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нагана. Наганная куля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нага́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рэвальвер з рухомым барабанам.

|| прым. нага́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нага́нный нага́нны;

нага́нный патро́н нага́нны патро́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наганя́й ’ушчуванне’ (Яўс.). Пры наяўнасці наганя́ць ’паўшчуваць’ (Яўс.), відаць, няма патрэбы лічыць запазычаннем з рус. нагоня́й ’тс’, аднак усходняя лакалізацыя ў межах Беларусі робіць такое меркаванне дапушчальным. Этымалагічна ўзыходзіць да *gonitiy гл. гнаць, але на семантыку слова маглі ўплываць утварэнні ад га́ніць ’ганьбіць, абгаворваць’, параўн. нага́на, нага́нны і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)