навя́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навя́лю навя́лім
2-я ас. навя́ліш навя́ліце
3-я ас. навя́ліць навя́ляць
Прошлы час
м. навя́ліў навя́лілі
ж. навя́ліла
н. навя́ліла
Загадны лад
2-я ас. навя́ль навя́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час навя́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навя́ліць сов. навя́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., чаго.

Прыгатаваць шляхам вялення ў нейкай колькасці. Навяліць рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навя́лить сов. навя́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навя́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да навяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навя́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад навяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)