навырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., чаго.

1. Зрабіць, вырабіць што-н. у вялікай колькасці.

Н. цацак.

2. Апрацаваць дубленнем многа чаго-н.

Н. шкур.

3. Насваволіць, нагарэзнічаць (разм.).

Чаго толькі не навыраблялі дзеці ў хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навырабля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навырабля́ю навырабля́ем
2-я ас. навырабля́еш навырабля́еце
3-я ас. навырабля́е навырабля́юць
Прошлы час
м. навырабля́ў навырабля́лі
ж. навырабля́ла
н. навырабля́ла
Загадны лад
2-я ас. навырабля́й навырабля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час навырабля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навырабля́ць сов.

1. (во множестве) вы́работать, произвести́, изгото́вить, вы́пустить;

2. вы́делать, вы́дубить;

1, 2 см. вы́рабіць 1, 2;

3. разг. напрока́зить, натвори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навырабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

1. Зрабіць, вырабіць з якога‑н. матэрыялу вялікую колькасць чаго‑н. Навырабляць машын.

2. Апрацаваць дубленнем многа чаго‑н. Навырабляць шкур.

3. Разм. Зрабіць многа чаго‑н. незвычайнага. Хлопчык павольна прабіраўся між ялін, разглядаючы, як снежныя віхуры навыраблялі з дрэў усякіх дзівос. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надуби́ть сов. надубі́ць; вы́рабіць, мног. навырабля́ць; см. дуби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натвори́ть​I сов., разг. натвары́ць; (наделать) нарабі́ць, навырабля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Начворыць ’навырабляць, нарабіць шкоды’ (ТС). Да чворыць, чвэ́рыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)