навы́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навы́кну |
навы́кнем |
| 2-я ас. |
навы́кнеш |
навы́кнеце |
| 3-я ас. |
навы́кне |
навы́кнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
навы́к |
навы́клі |
| ж. |
навы́кла |
| н. |
навы́кла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
навы́кні |
навы́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
навы́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
навы́кнуць сов., разг. навы́кнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. навык, ‑кла; зак.
Разм. Прывыкнуць, прызвычаіцца да чаго‑н., займець прывычку. Навыкнуць да сумеснай працы. □ І от неўзабаве.. [Толяк] ужо там, дзе ўсё ідзе гэтак, як навыкла змалку яго душа. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да навыкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)