наву́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што і каго-чаго.

Налавіць вудай.

Н. акунёў.

|| незак. наву́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наву́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наву́джу наву́дзім
2-я ас. наву́дзіш наву́дзіце
3-я ас. наву́дзіць наву́дзяць
Прошлы час
м. наву́дзіў наву́дзілі
ж. наву́дзіла
н. наву́дзіла
Загадны лад
2-я ас. наву́дзь наву́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час наву́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наву́дзіць сов. науди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наву́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Налавіць вудай, спінінгам у нейкай колькасці. Хлопцы навудзілі каля паўсотні акунёў і плотак. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

науди́ть сов. наву́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наву́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад навудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)