наво́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наво́шчаны наво́шчаная наво́шчанае наво́шчаныя
Р. наво́шчанага наво́шчанай
наво́шчанае		 наво́шчанага наво́шчаных
Д. наво́шчанаму наво́шчанай наво́шчанаму наво́шчаным
В. наво́шчаны (неадуш.)
наво́шчанага (адуш.)		 наво́шчаную наво́шчанае наво́шчаныя (неадуш.)
наво́шчаных (адуш.)
Т. наво́шчаным наво́шчанай
наво́шчанаю		 наво́шчаным наво́шчанымі
М. наво́шчаным наво́шчанай наво́шчаным наво́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наво́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наво́шчаны наво́шчаная наво́шчанае наво́шчаныя
Р. наво́шчанага наво́шчанай
наво́шчанае		 наво́шчанага наво́шчаных
Д. наво́шчанаму наво́шчанай наво́шчанаму наво́шчаным
В. наво́шчаны (неадуш.)
наво́шчанага (адуш.)		 наво́шчаную наво́шчанае наво́шчаныя (неадуш.)
наво́шчаных (адуш.)
Т. наво́шчаным наво́шчанай
наво́шчанаю		 наво́шчаным наво́шчанымі
М. наво́шчаным наво́шчанай наво́шчаным наво́шчаных

Кароткая форма: наво́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наво́шчаны

1. прич. навощённый, вощённый;

2. прил. вощёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад навашчыць.

2. у знач. прым. Нацёрты, пакрыты воскам. Навошчаная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навощённый наво́шчаны, наваскава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вощёный прил. во́шчаны, васкава́ны, наво́шчаны, наваскава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)