наво́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наво́раны наво́раная наво́ранае наво́раныя
Р. наво́ранага наво́ранай
наво́ранае		 наво́ранага наво́раных
Д. наво́ранаму наво́ранай наво́ранаму наво́раным
В. наво́раны (неадуш.)
наво́ранага (адуш.)		 наво́раную наво́ранае наво́раныя (неадуш.)
наво́раных (адуш.)
Т. наво́раным наво́ранай
наво́ранаю		 наво́раным наво́ранымі
М. наво́раным наво́ранай наво́раным наво́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наво́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наво́раны наво́раная наво́ранае наво́раныя
Р. наво́ранага наво́ранай
наво́ранае		 наво́ранага наво́раных
Д. наво́ранаму наво́ранай наво́ранаму наво́раным
В. наво́раны (неадуш.)
наво́ранага (адуш.)		 наво́раную наво́ранае наво́раныя (неадуш.)
наво́раных (адуш.)
Т. наво́раным наво́ранай
наво́ранаю		 наво́раным наво́ранымі
М. наво́раным наво́ранай наво́раным наво́раных

Кароткая форма: наво́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наво́раны, см. наара́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)