наво́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наво́жваю наво́жваем
2-я ас. наво́жваеш наво́жваеце
3-я ас. наво́жвае наво́жваюць
Прошлы час
м. наво́жваў наво́жвалі
ж. наво́жвала
н. наво́жвала
Загадны лад
2-я ас. наво́жвай наво́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наво́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наво́жваць несов. навози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да навазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць; -во́жаны; зак.

1. чаго. Прывезці за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго-н.

Н. пяску і гліны.

2. каго. Уволю павазіць, пакатаць.

Н. на санках.

|| незак. наво́жваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)