наво́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наво́днік |
наво́днікі |
| Р. |
наво́дніка |
наво́днікаў |
| Д. |
наво́дніку |
наво́днікам |
| В. |
наво́дніка |
наво́днікаў |
| Т. |
наво́днікам |
наво́днікамі |
| М. |
наво́дніку |
наво́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наво́днік м., мор. наво́дник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наво́дник мор., разг. наво́днік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)