наво́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наво́дзіцца |
наво́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
наво́дзіўся |
наво́дзіліся |
| ж. |
наво́дзілася |
| н. |
наво́дзілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наво́дзіцца несов., страд. наводи́ться; водворя́ться; направля́ться; настра́иваться; см. наво́дзіць 1, 3, 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наво́дзіцца, ‑іцца; незак.
Зал. да наводзіць (гл. навесці ў 4, 5 і 7–9 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саманаво́дны, -ая, -ае (спец.).
Які аўтаматычна наводзіцца на цэль.
Саманаводная ракета.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наводи́ться страд. наво́дзіцца; наганя́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саманаво́дны, ‑ая, ‑ае.
Які аўтаматычна наводзіцца на цэль. Саманаводная ракета.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарпе́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -пе́д, ж.
Падводны снарад, які можа самастойна рухацца і наводзіцца на караблі для іх знішчэння.
|| прым. тарпе́дны, -ая, -ае.
Т. катар.
Тарпедная атака.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навадны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які часова наводзіцца для пераправы. Навадны мост.
2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго. Навадное пытанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водворя́ться
1. пасяля́цца; змяшча́цца; ста́віцца;
2. перен. устанаўля́цца, наво́дзіцца; см. водвори́ться;
3. страд. сялі́цца, пасяля́цца; змяшча́цца; станаві́цца; садзі́цца; устанаўля́цца, наво́дзіцца; см. водворя́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тарпе́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Падводны сігарападобны снарад, які можа самастойна рухацца і наводзіцца на караблі для іх знішчэння. [Дзед Аўсей:] — У японскую кампанію, бывала, стаю ля гарматы [ваеннага карабля]... Тут табе снарады, тут табе тарпеды. Лынькоў.
[Ад. лац. torpedo — электрычны скат.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)