наве́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. наве́шванне
Р. наве́швання
Д. наве́шванню
В. наве́шванне
Т. наве́шваннем
М. наве́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наве́шванне I ср. наве́ска ж., наве́шивание; см. наве́шваць I

наве́шванне II ср. наве́шивание; см. наве́шваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́шванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навешваць ​1 — навесіць.

наве́шванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навешваць ​2 — навешаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак., што.

1. Павесіць, прымацаваўшы да чаго-н. або надзеўшы на што-н.

Н. дзверы.

2. У спартыўных гульнях: накіраваць мяч у бок варот або падняць над сеткай.

|| незак. наве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. наве́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́шивание​I наве́шванне, -ння ср.; начэ́пліванне, -ння ср.; см. наве́шивать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́шивание​II наве́шванне, -ння ср.; начэ́пліванне, -ння ср.; см. наве́шивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́ска ж.

1. (действие) наве́ска, -кі ж., наве́шванне, -ння ср.; начэ́пліванне, -ння ср.;

2. (дверная и т. п. петля) заве́са, -сы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)