наве́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наве́шаны |
наве́шаная |
наве́шанае |
наве́шаныя |
| Р. |
наве́шанага |
наве́шанай наве́шанае |
наве́шанага |
наве́шаных |
| Д. |
наве́шанаму |
наве́шанай |
наве́шанаму |
наве́шаным |
| В. |
наве́шаны (неадуш.) наве́шанага (адуш.) |
наве́шаную |
наве́шанае |
наве́шаныя (неадуш.) наве́шаных (адуш.) |
| Т. |
наве́шаным |
наве́шанай наве́шанаю |
наве́шаным |
наве́шанымі |
| М. |
наве́шаным |
наве́шанай |
наве́шаным |
наве́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наве́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наве́шаны |
наве́шаная |
наве́шанае |
наве́шаныя |
| Р. |
наве́шанага |
наве́шанай наве́шанае |
наве́шанага |
наве́шаных |
| Д. |
наве́шанаму |
наве́шанай |
наве́шанаму |
наве́шаным |
| В. |
наве́шаны (неадуш.) наве́шанага (адуш.) |
наве́шаную |
наве́шанае |
наве́шаныя (неадуш.) наве́шаных (адуш.) |
| Т. |
наве́шаным |
наве́шанай наве́шанаю |
наве́шаным |
наве́шанымі |
| М. |
наве́шаным |
наве́шанай |
наве́шаным |
наве́шаных |
Кароткая форма: наве́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наве́шаны I наве́шенный; см. наве́сіць
наве́шаны II наве́шанный; см. наве́шаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наве́шаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад навесіць.
наве́шаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад навешаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наве́шанныйI наве́шаны, мног. панаве́шваны; см. наве́шатьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наве́шенный наве́шаны, мног. панаве́шваны; (нацепленный) начэ́плены, мног. паначэ́пліваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Ладышнік 1 ’казялец едкі, Ranunculus acer L.’ (брэсц., Кіс., Інстр. 2). З гладышак ’тс’, якое ўтворана ад гладыш (ГЛ.).
◎ Ладышнік 2 ’мальва, Malva L.’ (Бяльк.). Відавочна, з гладышкік. Названа паводле падабенства сцябла мальвы з бутонамі (або з макаўкамі насення) да ражна, на які навешаны гладышы і гаршкі для сушкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)