наве́сны, -ая, -ае.

Такі, пры якім снарады, кулі, апісваючы ў паветры крутую дугу, падаюць зверху.

Н. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наве́сны наве́сная наве́снае наве́сныя
Р. наве́снага наве́снай
наве́снае		 наве́снага наве́сных
Д. наве́снаму наве́снай наве́снаму наве́сным
В. наве́сны (неадуш.)
наве́снага (адуш.)		 наве́сную наве́снае наве́сныя (неадуш.)
наве́сных (адуш.)
Т. наве́сным наве́снай
наве́снаю		 наве́сным наве́снымі
М. наве́сным наве́снай наве́сным наве́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наве́сны воен. наве́сный;

н. аго́нь — наве́сный ого́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́сны, ‑ая, ‑ае.

Такі, пры якім кулі, снарады, міны, апісваючы ў паветры крутую дугу, падаюць зверху. Павесны агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́сный

1. паве́ткавы;

2. воен. наве́сны;

наве́сный ого́нь наве́сны аго́нь;

3. (годный для навешивания) навясны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакідны́, ‑ая, ‑ое.

1. Перакінуты цераз што‑н., над чым‑н. Мы ішлі ўжо з ім у густой засені дрэў, перайшлі перакідны масток над глыбозным ровам і, зайшоўшы ў самае бязлюднае месца, паселі на лавачку. Сабаленка.

2. Спец. Навесны. Перакідны агонь.

3. Які перакідваецца з аднаго боку на другі. Перакідны блакнот. □ Кладу кнігу на стол, і тады маю ўвагу прыцягвае перакідны каляндар. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)