наваява́ць, -ваю́ю, -ваю́еш, -ваю́е; -ваю́й; зак. (разм.).

Паваяваць некаторы час.

З такой зброяй доўга не наваюеш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наваява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наваю́ю наваю́ем
2-я ас. наваю́еш наваю́еце
3-я ас. наваю́е наваю́юць
Прошлы час
м. наваява́ў наваява́лі
ж. наваява́ла
н. наваява́ла
Загадны лад
2-я ас. наваю́й наваю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наваява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наваява́ць сов. навоева́ть;

без збро́і мно́га не наваю́еш — без ору́жия мно́го не навою́ешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наваява́ць, ‑ваюю, ‑ваюеш, ‑ваюе; зак.

Разм. (звычайна са словамі «многа», «доўга» і пад. і з адмоўем «не»). Паваяваць некаторы час. [Юзік:] — Вось белякам і крута прыходзіцца. Спераду — чырвоныя, ззаду — партызаны. Нябось, доўга не наваююць. І гарматы замежныя не памогуць... Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)