нава́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нава́р
Р. нава́ру
Д. нава́ру
В. нава́р
Т. нава́рам
М. нава́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навару́ нава́рым
2-я ас. нава́рыш нава́рыце
3-я ас. нава́рыць нава́раць
Прошлы час
м. навары́ў навары́лі
ж. навары́ла
н. навары́ла
Загадны лад
2-я ас. навары́ навары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час навары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)