наваро́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наваро́жаны |
наваро́жаная |
наваро́жанае |
наваро́жаныя |
| Р. |
наваро́жанага |
наваро́жанай наваро́жанае |
наваро́жанага |
наваро́жаных |
| Д. |
наваро́жанаму |
наваро́жанай |
наваро́жанаму |
наваро́жаным |
| В. |
наваро́жаны (неадуш.) наваро́жанага (адуш.) |
наваро́жаную |
наваро́жанае |
наваро́жаныя (неадуш.) наваро́жаных (адуш.) |
| Т. |
наваро́жаным |
наваро́жанай наваро́жанаю |
наваро́жаным |
наваро́жанымі |
| М. |
наваро́жаным |
наваро́жанай |
наваро́жаным |
наваро́жаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наваро́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наваро́жаны |
наваро́жаная |
наваро́жанае |
наваро́жаныя |
| Р. |
наваро́жанага |
наваро́жанай наваро́жанае |
наваро́жанага |
наваро́жаных |
| Д. |
наваро́жанаму |
наваро́жанай |
наваро́жанаму |
наваро́жаным |
| В. |
наваро́жаны (неадуш.) наваро́жанага (адуш.) |
наваро́жаную |
наваро́жанае |
наваро́жаныя (неадуш.) наваро́жаных (адуш.) |
| Т. |
наваро́жаным |
наваро́жанай наваро́жанаю |
наваро́жаным |
наваро́жанымі |
| М. |
наваро́жаным |
наваро́жанай |
наваро́жаным |
наваро́жаных |
Кароткая форма: наваро́жана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наваро́жаны нага́данный, наворожённый; наколдо́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наворожённый
1. наваро́жаны;
2. заваро́жаны; зачарава́ны; см. наворожи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)