навало́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навало́чаны навало́чаная навало́чанае навало́чаныя
Р. навало́чанага навало́чанай
навало́чанае		 навало́чанага навало́чаных
Д. навало́чанаму навало́чанай навало́чанаму навало́чаным
В. навало́чаны (неадуш.)
навало́чанага (адуш.)		 навало́чаную навало́чанае навало́чаныя (неадуш.)
навало́чаных (адуш.)
Т. навало́чаным навало́чанай
навало́чанаю		 навало́чаным навало́чанымі
М. навало́чаным навало́чанай навало́чаным навало́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навало́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навало́чаны навало́чаная навало́чанае навало́чаныя
Р. навало́чанага навало́чанай
навало́чанае		 навало́чанага навало́чаных
Д. навало́чанаму навало́чанай навало́чанаму навало́чаным
В. навало́чаны (неадуш.)
навало́чанага (адуш.)		 навало́чаную навало́чанае навало́чаныя (неадуш.)
навало́чаных (адуш.)
Т. навало́чаным навало́чанай
навало́чанаю		 навало́чаным навало́чанымі
М. навало́чаным навало́чанай навало́чаным навало́чаных

Кароткая форма: навало́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навало́чаны разг.

1. наволочённый, ната́щенный;

2. натя́нутый;

1, 2 см. навалачы́ 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навало́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад навалачы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наволочённый навало́чаны, мног. панавалака́ны, наця́гнуты, мног. панаця́гваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)