нава́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нава́лены нава́леная нава́ленае нава́леныя
Р. нава́ленага нава́ленай
нава́ленае		 нава́ленага нава́леных
Д. нава́ленаму нава́ленай нава́ленаму нава́леным
В. нава́лены (неадуш.)
нава́ленага (адуш.)		 нава́леную нава́ленае нава́леныя (неадуш.)
нава́леных (адуш.)
Т. нава́леным нава́ленай
нава́ленаю		 нава́леным нава́ленымі
М. нава́леным нава́ленай нава́леным нава́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нава́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нава́лены нава́леная нава́ленае нава́леныя
Р. нава́ленага нава́ленай
нава́ленае		 нава́ленага нава́леных
Д. нава́ленаму нава́ленай нава́ленаму нава́леным
В. нава́лены (неадуш.)
нава́ленага (адуш.)		 нава́леную нава́ленае нава́леныя (неадуш.)
нава́леных (адуш.)
Т. нава́леным нава́ленай
нава́ленаю		 нава́леным нава́ленымі
М. нава́леным нава́ленай нава́леным нава́леных

Кароткая форма: нава́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нава́лены I в разн. знач. нава́ленный; см. навалі́ць I

нава́лены II нава́лянный; см. навалі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наваліць (у 1–4 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пова́ленный нава́лены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взгромождённый разг. узгрува́шчаны, нагрува́шчаны, нава́лены, накла́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́ленный нава́лены; накі́даны, мног. панакіда́ны, панакі́дваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́лянный

1. наваля́ны;

2. нава́лены;

3. накі́даны;

4. накрэ́мзаны; см. наваля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наворо́ченный​I

1. наве́рнуты, наваро́чаны; нава́лены;

2. накру́чаны, мног. панакру́чваны; см. навороти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пячы (у 1 знач.).

2. Прыгатаваны пячэннем. Печаная бульба. Печанае сала.

3. у знач. наз. пе́чанае, ‑ага, н. Тое, што і печыва (у 1 знач.). На сталах былі навалены цэлыя горы рознага смажанага, варанага і печанага. Бядуля.

•••

Гад печаны гл. гад.

Ні печаны ні вараны — пра нічым не адметнага, бесхарактарнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)