нава́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навагі. Навагавы промысел. // Прыгатаваны з навагі, з навагай. Навагавая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́жий нава́гавы; (из наваги) з нава́гі;

нава́жья уха́ ю́шка з нава́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нава́га
Р. нава́гі
Д. нава́зе
В. нава́гу
Т. нава́гай
нава́гаю
М. нава́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)