нава́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нава́гавы нава́гавая нава́гавае нава́гавыя
Р. нава́гавага нава́гавай
нава́гавае		 нава́гавага нава́гавых
Д. нава́гаваму нава́гавай нава́гаваму нава́гавым
В. нава́гавы (неадуш.)
нава́гавага (адуш.)		 нава́гавую нава́гавае нава́гавыя (неадуш.)
нава́гавых (адуш.)
Т. нава́гавым нава́гавай
нава́гаваю		 нава́гавым нава́гавымі
М. нава́гавым нава́гавай нава́гавым нава́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нава́гавы нава́жий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навагі. Навагавы промысел. // Прыгатаваны з навагі, з навагай. Навагавая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́га, -і, ДМ -ва́зе, ж.

Паўночная марская рыба сямейства трасковых.

|| прым. нава́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́жий нава́гавы; (из наваги) з нава́гі;

нава́жья уха́ ю́шка з нава́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)