набуя́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак. (разм.).

Уволю, многа пабуяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набуя́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набуя́нюся набуя́німся
2-я ас. набуя́нішся набуя́ніцеся
3-я ас. набуя́ніцца набуя́няцца
Прошлы час
м. набуя́ніўся набуя́ніліся
ж. набуя́нілася
н. набуя́нілася
Загадны лад
2-я ас. набуя́нься набуя́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час набуя́ніўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набуя́ніцца сов., разг. набуя́ниться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набуя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Уволю, многа пабуяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набуя́ниться разг. набуя́ніцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наозорнича́ться разг.

1. насваво́ліцца;

2. (набуяниться) набуя́ніцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)