набушава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набушу́ю набушу́ем
2-я ас. набушу́еш набушу́еце
3-я ас. набушу́е набушу́юць
Прошлы час
м. набушава́ў набушава́лі
ж. набушава́ла
н. набушава́ла
Загадны лад
2-я ас. набушу́й набушу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час набушава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набушава́ць сов., разг. набушева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набушева́ть сов., разг. набушава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)