набу́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
набу́чаны |
набу́чаная |
набу́чанае |
набу́чаныя |
| Р. |
набу́чанага |
набу́чанай набу́чанае |
набу́чанага |
набу́чаных |
| Д. |
набу́чанаму |
набу́чанай |
набу́чанаму |
набу́чаным |
| В. |
набу́чаны (неадуш.) набу́чанага (адуш.) |
набу́чаную |
набу́чанае |
набу́чаныя (неадуш.) набу́чаных (адуш.) |
| Т. |
набу́чаным |
набу́чанай набу́чанаю |
набу́чаным |
набу́чанымі |
| М. |
набу́чаным |
набу́чанай |
набу́чаным |
набу́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
набу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
набу́чаны |
набу́чаная |
набу́чанае |
набу́чаныя |
| Р. |
набу́чанага |
набу́чанай набу́чанае |
набу́чанага |
набу́чаных |
| Д. |
набу́чанаму |
набу́чанай |
набу́чанаму |
набу́чаным |
| В. |
набу́чаны (неадуш.) набу́чанага (адуш.) |
набу́чаную |
набу́чанае |
набу́чаныя (неадуш.) набу́чаных (адуш.) |
| Т. |
набу́чаным |
набу́чанай набу́чанаю |
набу́чаным |
набу́чанымі |
| М. |
набу́чаным |
набу́чанай |
набу́чаным |
набу́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
набу́чаны стр. набу́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набу́ченный стр. набу́чаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)