назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| набуха́ння | |
| набуха́нню | |
| набуха́ннем | |
| набуха́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| набуха́ння | |
| набуха́нню | |
| набуха́ннем | |
| набуха́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набу́хнуць, 1 і 2
1. Стаць гатовым, каб распусціцца, прарасці.
2. Павялічыцца ў аб’ёме ад вільгаці, сырасці.
3. Павялічыцца ад прыліву крыві, малака.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эрэ́кцыя, ‑і,
У фізіялогіі —
[Ад лац. erectio]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налі́ў, -лі́ву,
1.
2. Ступень напоўненасці чаго
3.
4. Пухліна на назе ў каня (
Белы наліў — гатунак ранніх яблыкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Нажор ’вада пад вясеннім снегам’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
налі́ў, ‑ліву,
1.
2. Вынік такога дзеяння.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
взбуха́ние набрака́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набуха́ние
1.
2. напуха́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)