набря́кший

1. прич. які́ (што) набра́к, які́ (што) набрыня́ў; які́ (што) набу́х, які́ (што) напу́х; см. набря́кнуть;

2. прил. набра́клы, набрыня́лы, набу́хлы;

3. прил. набрыня́лы, напу́хлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набрыня́лы

1. набу́хший, набря́кший; взбу́хший;

2. отёкший;

1, 2 см. набрыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)