набо́ўтваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набо́ўтваю набо́ўтваем
2-я ас. набо́ўтваеш набо́ўтваеце
3-я ас. набо́ўтвае набо́ўтваюць
Прошлы час
м. набо́ўтваў набо́ўтвалі
ж. набо́ўтвала
н. набо́ўтвала
Загадны лад
2-я ас. набо́ўтвай набо́ўтвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набо́ўтваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набо́ўтваць несов. (намешивать) наба́лтывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́ўтваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да набоўтаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́ўтаць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго (разм.).

Боўтаючы, рашчыніць, замяшаць нейкую колькасць чаго-н.

Н. цеста на бліны.

|| незак. набо́ўтваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наба́лтывать несов. (намешивать) набо́ўтваць, наме́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)