набо́хаць

‘наліць што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набо́хаю набо́хаем
2-я ас. набо́хаеш набо́хаеце
3-я ас. набо́хае набо́хаюць
Прошлы час
м. набо́хаў набо́халі
ж. набо́хала
н. набо́хала
Загадны лад
2-я ас. набо́хай набо́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час набо́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Набохаць ’наліць’ (Жд. 2), рус. наббхаться ’наесціся, напіцца’. Гл. бохаць, бох.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)