набо́ршчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. набо́ршчыца набо́ршчыцы
Р. набо́ршчыцы набо́ршчыц
Д. набо́ршчыцы набо́ршчыцам
В. набо́ршчыцу набо́ршчыц
Т. набо́ршчыцай
набо́ршчыцаю		 набо́ршчыцамі
М. набо́ршчыцы набо́ршчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набо́ршчыца ж., тип. набо́рщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́ршчыца, ‑ы, ж.

Жан. да наборшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па друкарскім наборы.

|| ж. набо́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. набо́ршчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набо́рщица набо́ршчыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)