набо́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набо́ртны набо́ртная набо́ртнае набо́ртныя
Р. набо́ртнага набо́ртнай
набо́ртнае		 набо́ртнага набо́ртных
Д. набо́ртнаму набо́ртнай набо́ртнаму набо́ртным
В. набо́ртны (неадуш.)
набо́ртнага (адуш.)		 набо́ртную набо́ртнае набо́ртныя (неадуш.)
набо́ртных (адуш.)
Т. набо́ртным набо́ртнай
набо́ртнаю		 набо́ртным набо́ртнымі
М. набо́ртным набо́ртнай набо́ртным набо́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набо́ртны набо́ртный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́ртны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны на борце судна. Набортныя збудаванні.

2. Прымацаваны, прышыты да борта адзення. Набортныя гузікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́ртный набо́ртны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)