набе́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набе́лены набе́леная набе́ленае набе́леныя
Р. набе́ленага набе́ленай
набе́ленае		 набе́ленага набе́леных
Д. набе́ленаму набе́ленай набе́ленаму набе́леным
В. набе́лены (неадуш.)
набе́ленага (адуш.)		 набе́леную набе́ленае набе́леныя (неадуш.)
набе́леных (адуш.)
Т. набе́леным набе́ленай
набе́ленаю		 набе́леным набе́ленымі
М. набе́леным набе́ленай набе́леным набе́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набе́лены набе́леная набе́ленае набе́леныя
Р. набе́ленага набе́ленай
набе́ленае		 набе́ленага набе́леных
Д. набе́ленаму набе́ленай набе́ленаму набе́леным
В. набе́лены (неадуш.)
набе́ленага (адуш.)		 набе́леную набе́ленае набе́леныя (неадуш.)
набе́леных (адуш.)
Т. набе́леным набе́ленай
набе́ленаю		 набе́леным набе́ленымі
М. набе́леным набе́ленай набе́леным набе́леных

Кароткая форма: набе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набе́лены в разн. знач. набелённый; см. набялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад набяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набелённый набе́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)