набедава́цца, -бяду́юся, -бяду́ешся, -бяду́ецца; -бяду́йся; зак.

Перажыць, зазнаць многа гора.

Н. ў вайну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набедава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набяду́юся набяду́емся
2-я ас. набяду́ешся набяду́ецеся
3-я ас. набяду́ецца набяду́юцца
Прошлы час
м. набедава́ўся набедава́ліся
ж. набедава́лася
н. набедава́лася
Загадны лад
2-я ас. набяду́йся набяду́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час набедава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набедава́цца сов. нагорева́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набедава́цца, ‑бядуюся, ‑бядуешся, ‑бядуецца; зак.

Перажыць, зазнаць многа бед, гора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагорева́ться сов., разг. нагарава́цца, насумава́цца, натужы́цца, набедава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)