на́бадравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. на́бадравы на́бадравая на́бадравае на́бадравыя
Р. на́бадравага на́бадравай
на́бадравае		 на́бадравага на́бадравых
Д. на́бадраваму на́бадравай на́бадраваму на́бадравым
В. на́бадравы на́бадравую на́бадравае на́бадравыя
Т. на́бадравым на́бадравай
на́бадраваю		 на́бадравым на́бадравымі
М. на́бадравым на́бадравай на́бадравым на́бадравых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́бадры, -аў (разм.).

Частка вупражы ў выглядзе рэменя, які прымацоўваецца двума канцамі да хамута і праходзіць па баках і спіне каня; шлеі.

|| прым. на́бадравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)