наабво́рваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

Абараць плугам або акучнікам вялікую колькасць чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наабво́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наабво́рваю наабво́рваем
2-я ас. наабво́рваеш наабво́рваеце
3-я ас. наабво́рвае наабво́рваюць
Прошлы час
м. наабво́рваў наабво́рвалі
ж. наабво́рвала
н. наабво́рвала
Загадны лад
2-я ас. наабво́рвай наабво́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наабво́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наабво́рваць сов. (во множестве) опаха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наабво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абараць плугам або акучнікам вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)