міэлі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. міэлі́т
Р. міэлі́ту
Д. міэлі́ту
В. міэлі́т
Т. міэлі́там
М. міэлі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міэлі́т, -ту м., мед. миели́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міэлі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Запаленне спіннога мозга.

[Ад грэч. myelós — мозг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

миели́т мед. міэлі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)