мішу́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мішу́рны мішу́рная мішу́рнае мішу́рныя
Р. мішу́рнага мішу́рнай
мішу́рнае		 мішу́рнага мішу́рных
Д. мішу́рнаму мішу́рнай мішу́рнаму мішу́рным
В. мішу́рны (неадуш.)
мішу́рнага (адуш.)		 мішу́рную мішу́рнае мішу́рныя (неадуш.)
мішу́рных (адуш.)
Т. мішу́рным мішу́рнай
мішу́рнаю		 мішу́рным мішу́рнымі
М. мішу́рным мішу́рнай мішу́рным мішу́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мішу́рны прям., перен. мишу́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мішу́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мішуры (у 1 знач.). // Зроблены з мішуры. Мішурныя аздабленні.

2. перан. Паказны, падманны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мішура́, -ы́, ж.

1. Медныя пасярэбраныя або пазалочаныя ніткі, з якіх вырабляюць парчовыя тканіны, галуны, ёлачныя ўпрыгожанні і пад.

2. перан. Знешняя, падманная бліскучасць.

|| прым. мішу́рны, -ая, -ае; наз. мішу́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мишу́рный мішу́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)