міфо́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па міфалогіі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міфо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міфо́лаг міфо́лагі
Р. міфо́лага міфо́лагаў
Д. міфо́лагу міфо́лагам
В. міфо́лага міфо́лагаў
Т. міфо́лагам міфо́лагамі
М. міфо́лагу міфо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міфо́лаг м. мифо́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міфо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне міфалогіі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мифо́лог міфо́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)