міткалё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міткалё́вы міткалё́вая міткалё́вае міткалё́выя
Р. міткалё́вага міткалё́вай
міткалё́вае		 міткалё́вага міткалё́вых
Д. міткалё́ваму міткалё́вай міткалё́ваму міткалё́вым
В. міткалё́вы (неадуш.)
міткалё́вага (адуш.)		 міткалё́вую міткалё́вае міткалё́выя (неадуш.)
міткалё́вых (адуш.)
Т. міткалё́вым міткалё́вай
міткалё́ваю		 міткалё́вым міткалё́вымі
М. міткалё́вым міткалё́вай міткалё́вым міткалё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міткалёвы текст. митка́левый, митка́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міткалёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да міткалю. Міткалёвы цэх. // Зроблены з міткалю. Міткалёвая кашуля. Міткалёвая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мітка́ль, -ю́, м.

Гатунак суравой баваўнянай тканіны палатнянага перапляцення, неапрацаваны паркаль.

|| прым. міткалёвы, -ая, -ае і мітка́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

митка́левый техн. міткалёвы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мітка́льны, см. міткалёвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мітка́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і міткалёвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)