Міро́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міро́нава
Р. Міро́нава
Д. Міро́наву
В. Міро́нава
Т. Міро́навам
М. Міро́наве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасу́дак, ‑дку, м., зб.

Разм. Тое, што і посуд. Міронава дачка мабыць толькі што прыбрала вячэру і мые пасудак. Скрыган. — Я пахвалю любы пасудак, калі ў ім будзе чысты бярозавы сок. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)