Мі́рны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Мі́рны
Р. Мі́рнага
Д. Мі́рнаму
В. Мі́рны
Т. Мі́рным
М. Мі́рным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́рны мі́рная мі́рнае мі́рныя
Р. мі́рнага мі́рнай
мі́рнае		 мі́рнага мі́рных
Д. мі́рнаму мі́рнай мі́рнаму мі́рным
В. мі́рны (неадуш.)
мі́рнага (адуш.)		 мі́рную мі́рнае мі́рныя (неадуш.)
мі́рных (адуш.)
Т. мі́рным мі́рнай
мі́рнаю		 мі́рным мі́рнымі
М. мі́рным мі́рнай мі́рным мі́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́рны мі́рная мі́рнае мі́рныя
Р. мі́рнага мі́рнай
мі́рнае		 мі́рнага мі́рных
Д. мі́рнаму мі́рнай мі́рнаму мі́рным
В. мі́рны (неадуш.)
мі́рнага (адуш.)		 мі́рную мі́рнае мі́рныя (неадуш.)
мі́рных (адуш.)
Т. мі́рным мі́рнай
мі́рнаю		 мі́рным мі́рнымі
М. мі́рным мі́рнай мі́рным мі́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́рны в разн. знач. ми́рный;

м. дагаво́р — ми́рный догово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які любіць мір, згоду, не схільны да сваркі; рахманы. Мірны характар. □ Ануфрый Скірдзель чалавек працавіты, дабрачынны, мірны, сумленны. Ларчанка. Мядзведзі былі рахманыя і мірныя. В. Вольскі. // Не варожы; схільны да згоды. Часта спрачаліся Аляксандр Дзям’янавіч і дзядзька Мірон .. Але спрэчкі гэтыя былі зусім мірныя. Лынькоў.

2. Які нічым не парушаецца, поўны ўнутранага спакою. Усё навокал зіхацела блакітам і зеленню, і стаяла такая мірная цішыня. Гарбук. Мірны лірычны пейзаж: лужок, старыя дубы, бярозы, рачулка. Бядуля.

3. Які мае адносіны да міру ​1 (у 2 знач.); не ваенны. Мірныя абставіны. □ За два гады .. [галоўны ўрач партызанскай брыгады] навучылася ўсяму, чаму ў звычайных мірных умовах нельга было б навучыцца і за дзесяцігоддзе. Шамякін. // Які адбываецца ў абставінах міру, які не парушаецца вайной. Мірнае будаўніцтва. □ Работай мірнай, шчаснай Заняты твой народ: Рабочы і калгаснік, Вучоны і пілот. Глебка. Вось яно і прыйшло, нарэшце, шчасце: мірная праца, каханне, сям’я. Брыль. // Які не прымае ўдзелу ў ваенных дзеяннях; цывільны. Мірныя жыхары. □ Акупанты грабілі беларускі народ, вывозілі ў Германію збожжа, жывёлу, лес, сыравіну, чынілі дзікія расправы над мірным насельніцтвам. «Весці». // Які праводзіць палітыку міру. Мірная дзяржава.

4. Звязаны з заключэннем дагавору аб міры. Мірныя перагаворы. Мірны дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мір¹, -у, м.

1. Адсутнасць варожасці, вайны; згода.

Барацьба народаў за м.

Жыць у міры.

У сям’і м.

2. Пагадненне ваюючых бакоў аб канчатковым спыненні ваенных дзеянняў.

Падпісаць м.

|| прым. мі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палюбо́ўны, -ая, -ае.

Заснаваны на ўзаемнай згодзе, дружалюбны, мірны.

Палюбоўная здзелка.

Дамовіліся палюбоўна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невои́нственный неваяўні́чы; (миролюбивый) міралюбі́вы, міралю́бны; (мирный) мі́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тракта́т, -а, М -та́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Навуковая праца, у якой разглядаецца пэўнае пытанне ці праблема.

Філасофскі т.

2. Міжнародны дагавор, пагадненне (спец.).

Мірны т.

|| прым. тракта́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ми́рный

1. мі́рны;

ми́рный догово́р, тракта́т мі́рны дагаво́р, тракта́т;

ми́рная конфере́нция мі́рная канферэ́нцыя;

ми́рные перегово́ры мі́рныя перагаво́ры;

ми́рное вре́мя мі́рны час;

ми́рный труд мі́рная пра́ца;

ми́рная бесе́да мі́рная гу́тарка;

2. (спокойный) спако́йны; (тихий) ці́хі; (добродушный) лаго́дны;

ми́рный сон спако́йны сон;

ми́рное настрое́ние лаго́дны настро́й;

ми́рный хара́ктер мі́рны хара́ктар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)