мі́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́рны мі́рная мі́рнае мі́рныя
Р. мі́рнага мі́рнай
мі́рнае		 мі́рнага мі́рных
Д. мі́рнаму мі́рнай мі́рнаму мі́рным
В. мі́рны (неадуш.)
мі́рнага (адуш.)		 мі́рную мі́рнае мі́рныя (неадуш.)
мі́рных (адуш.)
Т. мі́рным мі́рнай
мі́рнаю		 мі́рным мі́рнымі
М. мі́рным мі́рнай мі́рным мі́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́рны мі́рная мі́рнае мі́рныя
Р. мі́рнага мі́рнай
мі́рнае		 мі́рнага мі́рных
Д. мі́рнаму мі́рнай мі́рнаму мі́рным
В. мі́рны (неадуш.)
мі́рнага (адуш.)		 мі́рную мі́рнае мі́рныя (неадуш.)
мі́рных (адуш.)
Т. мі́рным мі́рнай
мі́рнаю		 мі́рным мі́рнымі
М. мі́рным мі́рнай мі́рным мі́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мі́рнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Мі́рнае
Р. Мі́рнага
Д. Мі́рнаму
В. Мі́рнае
Т. Мі́рным
М. Мі́рным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мі́рны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Мі́рны
Р. Мі́рнага
Д. Мі́рнаму
В. Мі́рны
Т. Мі́рным
М. Мі́рным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ратыфіка́цыя, -і, ж.

Зацвярджэнне вярхоўнай уладай міжнароднага дагавора, заключанага яе ўпаўнаважанымі.

Р. мірнага дагавора.

|| прым. ратыфікацы́йны, -ая, -ае.

Ратыфікацыйная грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Перавесці з мірнага стану ў стан гатоўнасці да ваенных дзеянняў; закончыць мабілізацыю. Адмабілізаваць армію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мабіліза́цыя ’прызыў ваеннаабавязаных запасу на ваенную службу’, ’перавод усіх галін народнай гаспадаркі, уключаючы ўзброеныя сілы, з мірнага становішча на ваеннае’ (ТСБМ). Запазычана праз польск. ці рус. мову з фр. mobilisation < лац. mobilis ’рухомы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мабіліза́цыя, -і, ж.

1. Перавод узброеных сіл краіны з мірнага становішча ў поўную баявую гатоўнасць.

2. Прызыў ваеннаабавязаных запасу ў армію ў час вайны.

Усеагульная м.

3. перан. Давядзенне каго-, чаго-н. да стану актыўнай гатоўнасці выканаць якое-н. заданне.

М. ўсіх сваіх сіл.

|| прым. мабілізацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмабілізава́цца, ‑зуецца; зак.

Перайсці з мірнага стану ў стан гатоўнасці да ваенных дзеянняў; закончыць мабілізацыю сваіх сіл. Мястэчка.. поўнасцю адмабілізавалася, паслаўшы мужчын прызыўнога ўзросту на зборныя пункты. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаку́тавацца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Змардавацца, змучыцца. У.. словах Кузьмы Чорнага гаворка ідзе аб канкрэтным чалавеку, селяніне, які спакутаваўся на вайне, які прагне мірнага жыцця і работы. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)