мі́рг

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мірг межд., см. морг III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мірг, выкл.

у знач. вык. Тое, што і морг ​3. Агеньчык завіхляўся, заскакаў, перагнуўся над кнотам: мірг-мірг! Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мірг! ’хуткае марганне, шаволенне’ (Нас., ТСБМ; мсцісл., Нар. лекс.). Да мірга́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

морг​III межд., разг. морг, мірг.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)